Zasady umieszczania i przewożenia ładunku

Zasady umieszczenia i przewożenia ładunku na pojeździe określa art. 61 ustawy Prawo o ruchu drogowym z 20.06.1997r (Dz. U. Z 2003r Nr 58, poz. 515)

Podczas transportu ładunek nie powinien:

• przekraczać dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu,
• przekraczać dopuszczalnych nacisków osi pojazdu na drogę,
• naruszać stateczności pojazdu oraz utrudniać kierowania pojazdem
• ograniczać widoczności drogi i/lub zasłaniać świateł, urządzeń sygnalizacyjnych, tablic rejestracyjnych,
• samoczynnie zmieniać położenia lub wywoływać nadmiernego hałasu.

Transportowany ładunek może wystawać poza płaszczyzny obrysu z zachowaniem następujących warunków:

• wystawanie z tyłu pojazdu lub zespołu pojazdów od płaszczyzny obrysu nie może przekraczać 2m. Jeśli ładunek wystaje więcej niż 0,5m powinien zostać oznaczony białymi i czerwonymi pasami(min. 2 pasy każdej barwy), lub powinna zostać umieszczona tarcza/bryła w ww. barwach. W przypadku niedostatecznej widoczności na drodze, na ładunku należy umieścić czerwone światło oraz czerwone światło odblaskowe. W przypadku samochodów osobowych lub przyczep ciągniętych przez samochód osobowy można umieścić czerwoną chorągiewkę o wymiarach 50x50cm.
• wystawanie ładunku z przodu pojazdu może wynosić nie więcej niż 0,5m mierzone od przedniej płaszczyzny obrysu lub 1,5m mierzone od siedzenia kierowcy. Taki ładunek powinien zostać oznaczony pomarańczową chorągiewką lub dwoma białymi i dwoma czerwonymi pasami. W przypadku niedostatecznej widoczności na drodze, należy umieścić białe światło na najdalej wystającej części ładunku.
• Wystawanie ładunku poza boczne płaszczyzny obrysu nie może przekraczać całkowitej szerokości pojazdu tj. 2,55m. W przypadku pojazdów szerszych, powinna zostać zachowana szerokość do 3m pod warunkiem, że z jednej strony wystawanie ładunku wynosi nie więcej niż 23cm.

Jeśli wymiary pojazdu z ładunkiem lub bez są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi, należy uzyskać stosowne zezwolenie do transportu.

Uprawnienia do prowadzenia pojazdów

Prawo jazdy kat. B upoważnia do:

• prowadzenia pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej(DMC) do 3,5t, z wyjątkiem autobusu,
• prowadzenia pojazdu z przyczepką lekką (o DMC nieprzekraczającej 750kg),
• prowadzenia pojazdu o DMC do 3,5t z przyczepą, o ile łączna DMC zespołu pojazdów nie przekracza 3,5t,
• prowadzenia ciągnika rolniczego lub pojazdu wolnobieżnego,
• motocyklu, którego pojemność skokowa silnika nie przekracza 125cm3, moc nie przekracza 11kW, a także stosunek mocy do masy własnej nie przekracza 0,1kW/kg o ile kierowca posiada kat. B co najmniej 3 lata,
• prowadzenia pojazdów określonych dla prawa jazdy kategorią AM.

Prawo jazdy kat. BE upoważnia do:

• prowadzenia pojazdu określonego w kategorii B jednocześnie z przyczepą, ale Dopuszczalna Masa Całkowita ciągniętej przyczepy nie może przekraczać 3500 kg. DMC przyczepy może być większe niż DMC pojazdu, ale jej Realna Masa Całkowita musi być równa lub mniejsza niż RMC pojazdu – art. 62 ust. 1 pkt 1 Ustawa Prawo o ruchu drogowym.

e-TOLL

Zgodnie z Ustawą z dnia 7 Listopada 2008 roku o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw, system e-TOLL jest obowiązkowy dla wszystkich pojazdów samochodowych i zespołów pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej (DMC) powyżej 3,5 tony, oraz  autobusów niezależnie od ich dopuszczalnej masy całkowitej. W Polsce elektroniczny pobór opłat obowiązuje na płatnych autostradach, drogach szybkiego ruchu oraz wybranych drogach krajowych dla kierowców prowadzących:

• ciągnik siodłowy z naczepą (DMC powyżej 3,5t)
• ciągnik siodłowy bez naczepy (DMC powyżej 3,5t)
• samochód ciężarowy (DMC pomiędzy 3,5 a 12T)
• samochód ciężarowy z przyczepą (DMC pomiędzy 3,5 a 12t)
• samochód ciężarowy (DMC powyżej 12t)
• samochód ciężarowy z przyczepą z dyszlem (DMC powyżej 12t)
• samochód osobowy z przyczepą o (łącznej DMC pojazdu i przyczepy powyżej 3,5t)
• mikrobus z liczbą miejsc siedzących poniżej 9 z przyczepą (DMC pojazdu i przyczepy powyżej 3,5t)

Poruszanie się po czeskich drogach

Winiety w Czechach są obowiązkowe jedynie na drogach oznaczonych literą D (większość autostrad). Można je kupić w oficjalnych punktach sprzedaży, lub na stacjach benzynowych znajdujących się przy płatnych drogach. Zakupioną winietę należy wypełnić oraz przedziurkować. Dziurkowania dokonuje sprzedawca po uzyskaniu informacji od kiedy dana winieta ma być ważna. Jeśli kupujemy winietę bez dziurkowania, należy samodzielnie ją przedziurkować w dniu i miesiącu odpowiadającemu pierwszy dzień jej użytkowania. Winiety roczne nie są dziurkowane, ich okres ważności jest z góry określony.
Na winiecie należy wpisać numer rejestracyjny pojazdu w dwóch miejscach z tyłu winiety, a następnie nakleić większą część w prawym dolnym rogu przedniej szyby. Mniejszą część winiety zachowujemy na wypadek kontroli.

Rodzaje winiet w Czechach (stan na dzień 18.11.2018):

• 10 dniowa – 310 koron czeskich/12,5 euro/52 zł – ważna od dnia widniejącego na winiecie przez 10 kolejnych dni.
• miesięczna – 440 koron czeskich/17,5 euro /75 zł – ważna od dnia widniejącego na winiecie przez miesiąc np. 5 stycznia do 5 luty lub 31 stycznia do 28 luty.
• roczna – 1500 koron czeskich/ 59 euro/ 251,50 zł – ważna od dnia zakupu czyli np. 1 grudnia roku poprzedzającego do 31 stycznia następnego roku (1 grudnia 2018 – 31 stycznia 2019).

Podczas poruszania się po drogach w Czechach należy pamiętać kilku o ważnych aspektach. Ważność polisy ubezpieczeniowej oraz podstawowe wyposażenie takie jak gaśnica, trójkąt ostrzegawczy i apteczka to nie wszystko. Od 1 listopada do 31 marca w Czechach istnieje obowiązek stosowania opon zimowych. Ponadto, każdy pojazd wg prawa czeskiego powinien posiadać komplet bezpieczników elektrycznych, komplet żarówek, podnośnik, klucz do demontażu kół i koła zapasowego, a także komplet kamizelek odblaskowych dla wszystkich pasażerów. Wypożyczając samochód w innym kraju, obowiązek zaopatrzenia się w wyżej wymienione elementy leży po stronie klienta/osoby wypożyczającej pojazd.

Poruszanie się po austriackich drogach

W Austrii obowiązuje polskie prawo jazdy. Do poruszania się na autostradach oraz drogach szybkiego ruchu niezbędne jest posiadanie winiety. Winieta powinna zostać przyklejona w lewym górnym rogu przedniej szyby lub pod lusterkiem wstecznym. Za jej brak, lub brak przyklejenia, grozi mandat do 3000€. Winiety można nabyć na austriackich stacjach benzynowych lub w Polsce; oddziałach Polskiego Związku Motorowego, na przejściach granicznych a także na stacjach paliw. W niektórych przypadkach (np. jazda tunelem, wybrane drogi szybkiego ruchu) obowiązują dodatkowe opłaty.

Istnieją trzy rodzaje winiety:

• 10 dniowa (oznaczenie T) – 8,90 € – ważna przez 10 dni od godziny 00:00 dnia „wydziurkowania” do godziny 24.00 dnia dziesiątego.
• 2 miesięczna (oznaczenie M) -25,90 € – ważna przez dwa miesiące od dnia wydziurkowania
• roczna (oznaczenie J) – 86,40 € – ważna przez rok np. od 1 grudnia 2018 roku do 31 stycznia 2020 roku.

Od 1 listopada do 15 kwietnia, samochody osobowe, kombi oraz ciężarowe o masie do 3,5T muszą posiadać komplet opon zimowych oraz łańcuchy na kołach napędowych. W dni świąteczne, soboty od godziny 15:00 oraz niedziele w godzinach 00:00 – 22:00 obowiązuje ogólny zakaz jazdy samochodów ciężarowych.

Za samodzielną naprawę samochodu w miejscach niedozwolonych lub uszkodzenia samochodu tj. wyciek z silnika, kierowca może zostać obciążony wysoką karą pieniężną.

Prędkość, obowiązek zapinania pasów bezpieczeństwa również jest rygorystycznie przestrzegana. Dopuszczalna maksymalna zawartość alkoholu we krwi kierowcy wynosi 0,1 promila. Przekroczenie tej normy grozi mandatem, zabraniem prawa jazdy a nawet pozbawieniem wolności.

Dla pojazdów powyżej 3,5T w Austrii, na autostradach oraz drogach szybkiego ruchu, obowiązuje automatyczny system poboru opłat. Każdy korzystający z ww. dróg powinien posiadać urządzenie GO-box. Urządzenie to jest przypisane do numeru rejestracyjnego samochodu, i tylko w tym jednym pojeździe może być stosowane. Można go zakupić m.in. na stacjach benzynowych w Austrii. Urządzenie działa podobnie do polskiego urządzenia ViaBox.

Kategorie i typy pojazdów

Na podstawie Dyrektywy 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 września 2007 załącznik II.

Definicje kategorii i typów pojazdów:

• Kategoria N – pojazdy silnikowe mające przynajmniej cztery koła, zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków.
• Kategoria N₁ – pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa nie przekracza 3,5 tony.
• Kategoria N₂ – pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa przekracza 3,5 tony, ale nie przekracza 12 ton.
• Kategoria N₃ – pojazdy zaprojektowane i wykonane do przewozu ładunków, których maksymalna masa przekracza 12 ton.
• Kategoria O – przyczepy (w tym naczepy).
• Kategoria O₁ – przyczepy o masie maksymalnej nieprzekraczającej 0,75 tony.
• Kategoria O₂ – przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 0,75 tony, ale nieprzekraczającej 3,5 tony.
• Kategoria O₃ – przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 3,5 tony, ale nieprzekraczającej 10 ton.
• Kategoria O₄ – przyczepy o masie maksymalnej przekraczającej 10 ton.

W przypadku naczep lub przyczep z osią centralną należy jako masę maksymalną przyjmować masę odpowiadającą maksymalnemu statycznemu naciskowi ich osi na drogę w warunkach maksymalnego obciążenia ładunkiem i sprzęgnięcia z pojazdem ciągnącym.

Niemieckie przepisy dotyczące naczep

Zgodnie z przepisami administracyjnymi do § 30 StVO, naczepy siodłowe (ciągnik siodłowy z przyczepioną naczepą) należy traktować jak ciężarówki. Odwrotnie, ciągnik siodłowy bez naczepy nie może być utożsamiany z ciężarówką. Obowiązują jednak wszystkie wymagania StVO, które odnoszą się do dopuszczalnej masy całkowitej. Jednakże, jeżeli dopuszczalna masa całkowita pojazdu naczepowego (ciągnika siodłowego z przyczepioną naczepą) wynosi mniej niż 7,5 tony, pojazd naczepowy nie podlega zakazowi jazdy w niedzielę i dni wolne.